ارزیابی تأثیر ضد کرمی عصاره گیاه بلوط بومی استان کردستان (Quercus robur) علیه نماتودهای گوارشی گوسفند

زمینه مطالعه: تحقیقات اخیر نشان داده است برخی از گیاهان دارویی بویژه گیاهانی که دارای ترکیبات تانن هستند، دارای اثرات ضدکرمی می‌باشند. از طرفی نماتودهای گوارشی نشخوارکنندگان منجر به تأثیرات منفی شدیدی در این صنعت می‌شوند. هدف: منظور از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی عصاره گیاه بلوط جنگل‌های استان کردستان (Quercus robur) علیه کرم‌های انگلی لوله گوارش در گوسفند است. روش کار: میوه درخت بلوط از جنگل‌های  منطقه مریوان استان کردستان تهیه گردید واز مغز بلوط‌ عصاره آبی خام بلوط به عنوان منبع اصلی تانن تهیه و مورد آزمایش قرار گرفت. 600 نمونه مدفوع از 8 گله گوسفند (از 50 تا 500 رأس) در نواحی مختلف استان کردستان به منظور یافتن گوسفندان آلوده به نماتودهای گوارشی اخذ گردید. نمونه‌ها به‌منظور تعیین نوع و شدت آلودگی تحت آزمایش شناورسازی با روش کلیتون‌لین قرار گرفتند. تعداد پانزده راس گوسفند که دارای بیشترین تعداد تخم در گرم مدفوع (شامل تخم مارشالاجیا، نماتودیروس و تریکوسترونژیلیدها) توزین و انتخاب شدند. دام‌های تحت مطالعه در شرایط تغذیه‌ای یکسان به 3 گروه که تا حد امکان همگن بودند، تقسیم شدند. به گروه اول (آزمایش) عصاره تهیه شده به‌میزان g/kg 75/3 و گروه دوم (کنترل مثبت) داروی آلبندازول 5/2% با دوز درمانی (5mg/kg) خورانده شد اما در گروه سوم (کنترل منفی) هیچ مداخله درمانی صورت نگرفت. به‌منظور تعیین میزان اثربخشی ترکیب گیاهی از روش کاهش درصد تخم در گرم مدفوع در روز سوم و یک ماه پس از تجویز، استفاده گردید. نتایج: نتایج آزمایش مدفوع سه روز پس از درمان کاهش میزان تخم را در گروه‌های درمان و کنترل مثبت بترتیب 76/90% و 83/90%  نشان داد. نتایج به دست آمده از طریق آزمون مربع کای بین گروه تحت درمان با بلوط وگروه بدون درمان اختلاف معنی‌داری را نشان داد (0.05>p)، و بین دوگروه تحت درمان با بلوط و آلبندازول اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید (0.05